[Home] [Ιστορία] [Wado] [Δημιουργός] [Λεξικό] [Τεχνικές] [VIDEO] [Εξάσκηση] [Εξετάσεις] [Ελλάς] [Links]
.
Karate-do
.
Μισό αιώνα περίπου μετά την αποκατάσταση του ιάπωνα αυτοκράτορα (1868) και την κατάργηση της στρατιωτικής τάξης των Samurai, ο δημοδιδάσκαλος της Okinawa Gichin Funakoshi προωθούσε στην καρδιά της Ιαπωνίας, το 1922, ένα νέο άθλημα τον «Δρόμο του άδειου χεριού» (το karate-do δηλαδή). Το άθλημα αυτό το δίδασκε όχι ακριβώς όπως το έμαθε ως karate-jutsu (μετά από πολύ κόπο και εξουθενωτική καθημερινή άσκηση στα νεανικά του χρόνια) από τους δασκάλους του Yasutsune Itosu και Yasutsune Azato, αλλά, με ένα νέο πνεύμα. Το δίδασκε ως "πυγμαχική τέχνη σωματικής και πνευματικής αυτοβελτίωσης" και το παρουσίασε γράφοντάς το με μία νέα λέξη - ιδεόγραμμα που την είχε πάρει από τον τίτλο του βιβλίου «Kara-te Shoshu Hen» του Hanashiro Chomo (που κυκλοφόρησε το 1905).
Ο Chomo είχε αντικαταστήσει στη λέξη «Kara-te» το ιδεόγραμμα (唐) που σημαίνει «Αυτοκράτωρ» ή "Αυτός που διοικεί", με ένα άλλο ιδεόγραμμα, το (空), που σημαίνει «Άδειο», αλλά προφέρεται πάλι «Kara». Λόγω της ευρείας αποδοχής του αθλήματος με το νέο ιαπωνικό όρο (στο γραπτό λόγο) οι δάσκαλοι του Karate-jutsu της Okinawa υιοθέτησαν επίσημα την άποψη αυτή το έτος 1936 και μετέγραψαν από τότε το άθλημα της πατρίδας τους ως «Karate». Έτσι ο όρος της τέχνης προφορικά έμεινε ο ίδιος, γραπτά όμως σήμαινε κάτι διαφορετικό με τελείως διαφορετική προσέγγιση.
Για το λόγο αυτό σήμερα από τους ιστορικούς του karate o Gichin Funakosi θεωρείται ως ο ιδρυτής του karate-do.
.
Karate-do
.
Μισό αιώνα περίπου μετά την αποκατάσταση του ιάπωνα αυτοκράτορα (1868) και την κατάργηση της στρατιωτικής τάξης των Samurai, ο δημοδιδάσκαλος της Okinawa Gichin Funakoshi προωθούσε στην καρδιά της Ιαπωνίας, το 1922, ένα νέο άθλημα τον «Δρόμο του άδειου χεριού» (το karate-do δηλαδή). Το άθλημα αυτό το δίδασκε όχι ακριβώς όπως το έμαθε ως karate-jutsu (μετά από πολύ κόπο και εξουθενωτική καθημερινή άσκηση στα νεανικά του χρόνια) από τους δασκάλους του Yasutsune Itosu και Yasutsune Azato, αλλά, με ένα νέο πνεύμα. Το δίδασκε ως "πυγμαχική τέχνη σωματικής και πνευματικής αυτοβελτίωσης" και το παρουσίασε γράφοντάς το με μία νέα λέξη - ιδεόγραμμα που την είχε πάρει από τον τίτλο του βιβλίου «Kara-te Shoshu Hen» του Hanashiro Chomo (που κυκλοφόρησε το 1905).Ο Chomo είχε αντικαταστήσει στη λέξη «Kara-te» το ιδεόγραμμα (唐) που σημαίνει «Αυτοκράτωρ» ή "Αυτός που διοικεί", με ένα άλλο ιδεόγραμμα, το (空), που σημαίνει «Άδειο», αλλά προφέρεται πάλι «Kara». Λόγω της ευρείας αποδοχής του αθλήματος με το νέο ιαπωνικό όρο (στο γραπτό λόγο) οι δάσκαλοι του Karate-jutsu της Okinawa υιοθέτησαν επίσημα την άποψη αυτή το έτος 1936 και μετέγραψαν από τότε το άθλημα της πατρίδας τους ως «Karate». Έτσι ο όρος της τέχνης προφορικά έμεινε ο ίδιος, γραπτά όμως σήμαινε κάτι διαφορετικό με τελείως διαφορετική προσέγγιση.
Για το λόγο αυτό σήμερα από τους ιστορικούς του karate o Gichin Funakosi θεωρείται ως ο ιδρυτής του karate-do.
.
