.
Περίληψη
.
Η ιστορία του πολέμου με γυμνά χέρια (ή με τη χρήση όπλων) είναι παράλληλη μ' αυτήν του ανθρώπου, τόσο προ-ιστορικά όσο και μεταγενέστερα έως σήμερα. Έτσι λοιπόν μπορούμε να συμπεράνουμε με βεβαιότητα ότι οι Έλληνες, οι Πέρσες, οι Ινδοί, οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες, που κατέχουν τα σκήπτρα χιλιετιών ιστορίας, είχαν αναπτύξει πολεμικές τεχνικές υψηλού επιπέδου, τις οποίες διέδωσαν στον τότε γνωστό κόσμο είτε με μεγάλες πολεμικές εκστρατείες είτε με μεταξύ τους εμφυλίους πολέμους.
.
Πριν από 650 χρόνια όλες αυτές οι τεχνικές συναντώνται -ως δια μαγείας- σ' ένα πολύ μικρό νησί του νοτιοδυτικού Ειρηνικού Ωκεανού τη νήσο Οκινάουα (που δεν ξεπερνά σε έκταση το μέγεθος της ελληνικής νήσου Εύβοιας και τ' όνομα της σημαίνει στην τοπική διάλεκτο "σχοινί μέσα στη θάλασσα"). Εκεί πρωτοδημιουργείται και τυποποιείται μία άοπλη πυγμαχική τέχνη (με χρήση χεριών και ποδιών μαζί) που ονομάζεται αρχικά Karate ή Tode (1372), αργότερα Okinawa-te (1609), μετέπειτα Karate-jutsu (1870) -από το οποίο προέρχονται τα Παραδοσιακά Είδη Καράτε- και τελικά Karate-do (από το 1905 -με άλλη όμως σημασία για τη λέξη Karate-).
.
Υπάρχουν δύο διαφορετικές ιδεογραφικές λέξεις που προφέρονται ως «Kara-te», οι οποίες ακόμη και σήμερα συγχέονται μεταξύ τους, αν και έχουν διαφορά 1300 χρόνια:
· Η πρώτη (唐 手), από το 612 μ.Χ. προφέρεται «Kara-te» στην κινεζική (μαντσουριανή) γλώσσα ή «To-de» στην τοπική διάλεκτο της Okinawa, σημαίνει «Το χέρι του επικεφαλής» ή «Αυτοκρατορική δύναμη» και εννοεί την υπεροχή της (τότε κυβερνώσας) δυναστείας των Tang ή ευρύτερα την υπεροχή και τη δύναμη της Κίνας. Στην νήσο Okinawa σημαίνει επίσης και "Πυγμαχική τέχνη".
· Η δεύτερη (空 手), από το 1905 μ.Χ. (επίσημα από το 1936) προφέρεται πάλι «Kara-te» στην ιαπωνική γλώσσα, αλλά και στην τοπική διάλεκτο της Okinawa, σημαίνει «Άδειο χέρι» και αναφέρεται στο νέο άθλημα που δημιούργησαν οι δάσκαλοι κάτοικοι της Okinawa.

Επειδή η ιαπωνική γλώσσα προσεγγίζεται καλύτερα από τους δυτικούς με τη γραφή romaji αρκετοί αθλητές, μερικές φορές και δάσκαλοι του karate-do, συγχέουν τις δύο αυτές (διπλές) διαφορετικές λέξεις ή ακόμη πιστεύουν ότι είναι μία που στην πορεία του χρόνου άλλαξε έννοια. Αυτό γίνεται γιατί στη γραφή romaji και οι δύο γράφονται "kara-te", ακριβώς όπως ακούγονται.
Είναι όμως δύο ιδεογραφικές λέξεις που προφέρονται ακριβώς το ίδιο, αλλά, γράφονται με διαφορετικά ιδεογράμματα (στην πρώτη συλλαβή τους) και σημαίνουν διαφορετικές έννοιες. Όπως για παράδειγμα οι ελληνικές λέξεις «το τείχος» και «ο τοίχος» που ακούγονται το ίδιο, αλλά, γράφονται και σημαίνουν κάτι εντελώς διαφορετικό.
.
To Karate-do Wado-ryu είναι δημιουργία του ιάπωνα Ku "Hironori" Ohtsuka, ενός ανθρώπου που η μοίρα τον οδήγησε να αναμίξει τις Αρχαίες Ιαπωνικές Πολεμικές Τέχνες με τα Παραδοσιακά Είδη Καράτε. Από αυτήν την ανάμιξη είναι φανερό ότι το Wado "ισσοροπεί επικίνδυνα" ανάμεσα στις παλαιστικές άοπλες και ένοπλες ιαπωνικές τέχνες (Nihon Koryu Bujutsu) και τα παραδοσιακά άοπλα πυγμαχικά είδη καράτε (Karate-jutsu). Είναι δηλαδή φανερό ότι εάν ένας δάσκαλος διαλέξει αρχικά να μάθει και στη συνέχεια να διδάξει τεχνικές περισσότερο από τη μία από τις δύο πλευρές του Wado μπορεί εύκολα να οδηγηθεί έξω από το δρόμο της φύσης και της φιλοσοφίας του αθλήματος, όπως το οραματίστηκε και το δίδαξε ο ιδρυτής του.
O Ohtsuka είναι παιδί της γενιάς που βίωσε την αποκατάσταση του ιάπωνα αυτοκράτορα (1868) και την κατάργηση του Shogun και της τάξης των Samurai. Γεννήθηκε το 1892 και αναγκαστικά οι πολιτικές συνθήκες τον οδήγησαν από τη μία πλευρά να διαλέξει το δρόμο του Budo και από την άλλη του Karate-do. Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη προσοχή στην εξάσκηση και την διδασκαλία του αθλήματος, ώστε αυτό να μη χάσει διαχρονικά το ειδικό του βάρος.
.
Το Karate-do Wado-ryu αναφέρεται τόσο στον έντυπο όσο και στον ηλεκτρονικό τύπο ότι ανήκει στα Παραδοσιακά Είδη Καράτε. Αυτό είναι μέγα λάθος γιατί προέρχεται από αυτά (Shotokan, Shito-ryu κλπ) και μάλιστα μόνο το ένα του σκέλος, αφού το άλλο πηγάζει από τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες σωματικής αυτοβελτίωσης (Budo).
Το Karate-do Wado-ryuWado-ryu Karate-jutsu όπως συνήθως το ονομάζει ο γιός του ιδρυτή Jiro Ohtsuka, για να φαίνεται η διαφορετικότητά του) είναι το μόνο είδος καράτε που αναγνωρίζει η Dai Nippon Butoku Kai.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο